Dagboek 1944 - Softcover

Niet lang voor zijn dood vond de psychiater en schrijver Hans Keilson (Bad Freienwalde, 1909 - Hilversum, 2011) in een la het enige dagboek terug dat hij ooit heeft bijgehouden, in 1944. In die periode was Keilson ondergebracht bij Nederlandse verzetsmensen in Delft. Hij had een vriendin, de 40-jarige Duitse grafologe Gertrud Pfeifer-Manz, die laterzijn eerste vrouw zou worden, en samen hadden ze een kind, Barbara, geboren in 1941. Maar hij had ook een relatie met het 22-jarige Joodse meisje Hanna Sanders. Het dagboek, dat overmorgen in druk verschijnt, getuigt van de problemen en dilemma's van het moment, schrijft Marita Keilson-Lauritz (met wie hij in 1970 trouwde) in de inleiding: hij was zonder beroep, zonder financiele middelen, onzeker over zijn toekomst (schrijver worden of arts?), het lot van zijn ouders (die in Auschwitz zouden worden vermoord), en dan die nieuwe liefde. Na de oorlog zou Hans Keilson naam maken als medicus die getraumatiseerde Joodse weeskinderen behandelde, en als auteur van romans en essays op zijn vakgebied. In 2010 riep The New York Times hem uit tot geniale auteur, wat een hernieuwde aandacht inluidde voor de toen 100-jarige. Na zijn dood verschenen herinneringen en verhalen uit de nalatenschap. Daaruit is ook dit oorlogsdagboek afkomstig. (Arjan Peters de Volkskrant 2014-09-23)

"Stuk voor stuk zijn HET LEVEN GAAT VERDER (1933), KOMEDIE IN MINEUR (1947) en IN DE BAN VAN DE TEGENSTANDER (1959) meesterwerken [...] Nu blijken onlangs verschenen dagboekaantekeningen van even grote literaire kwaliteit. Aan het woord is een rasechte intellectueel die nooit verveelt. Het eigen innerlijk pelt hij af tot de kern: een mens die - in de diepste ellende - oprecht wil liefhebben." (Koen Gerling Nederlands Dagblad 2014-11-07)

Hans Alex Keilson (Bad Freienwalde, 12 december 1909 Hilversum, 31 mei 2011) was een Duits-Nederlandse schrijver, arts en psychiater